De zesde knoop.
Jezus komt de stad Jeruzalem binnen. Mensen leggen hun mantels op de weg en trekken takken van de bomen om naar Hem te wuiven. Normaal doen ze dit met belangrijke leiders die in de stad aankomen. Jezus rijdt niet op een sterk paard. Hij rijdt op een zacht ezeltje. Hebben ze het wel begrepen? Zien ze echt wie hij is? Deze week schenken we iets weg aan het goede doel Je mag het na Pasen ook altijd meebrengen naar de klas. Ik breng het dan naar 't Gebaar in Kuringen. Deze week gaan in het bijzonder katholieke christenen het lijdensverhaal van Jezus beluisteren. Maria Bosmans vertelt het ons in het filmpje hier naast. Om die laatste week te begrijpen moeten we naar heel het leven van Jezus kijken. Jezus zijn leven was zo vol en rijk. En dan die laatste dagen na drie jaar voluit vertellen tegen de mensen. Jezus wordt veroordeeld. Hij gaat altijd opnieuw tegen zoveel onnuttige regeltjes in en veel mensen zijn dat beu. Jezus draagt zijn kruis en hij sterft. Zijn vrienden leggen hem in een graf. Dat is maar voor eventjes. En nu wordt het moeilijk. Ik stond niet naast het graf. Ik weet niet wat er is gebeurd. Sommigen vertellen me dat Hij is opgestaan. Sommigen vertellen me dat Hij leeft! Sommigen vertellen me dat niet echt zo gebeurd is. Sommigen vertellen me dat zijn lichaam 'vergeestelijkt is'. Ik kan jullie maar één ding vertellen en dat is wat dit verhaal me leert... Jezus maakt zo ontzettend veel negatieve dingen mee maar hij sloot ze niet in zijn hart. Zijn hart werd geen graf voor dode en negatieve dingen. En ook ons hart moeten we niet afsluiten met boosheid, angst, droefheid, haat,... erin. We moeten het niet afdekken als een graf. We moeten de steen van ons hart wegrollen en ons leven mag zingen. En dan leven wij. En Hij. En Hij in ons en wij in Hem. Ik stond niet naast het graf maar het maakt me niet veel uit wat er nu precies gebeurd is, ik wil er niet eindeloos over discussiëren met mensen. Ik weet gewoon dat Jezus ook aan mij een voorbeeld heeft gegeven. Hij wil dat ik leef: nu. En nu is eigenlijk ook altijd. Altijd nu, op dit moment, blij en gelukkig. Niet met mijn hoofd bij wat gisteren was. Niet met mijn hoofd wat morgen zal zijn. Maar gewoon nu, op het moment dat ik leef. En dat is heel bijzonder. Ik wens jullie mooie dagen van de Goede Week.